تاریخ: ۱۳۹۵/۱۱/۱۴
به گزارش میگنا دکتر محمدهادی ایازی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در حوزه سلامت روان دو مقوله اختلالات روان و خودکشی از جمله موضوعاتی بود که در ستاد کنترل و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی مورد بحث قرار گرفت، گفت: در حوزه سلامت روان چند کارگروه از جمله کارگروه اختلالات روان، خودکشی، سلامت جنسی، شادی، نشاط و سلامت روان ایجاد کردیم که کارشناسان علمی و افراد صاحب‌نظر در آنها حضور دارند و اقداماتی که باید توسط خودمان و دستگاه‌های دیگر دنبال شود را مورد بحث قرار می‌دهیم.
سه اقدام برای مقابله با «خودکشی»
ایازی افزود: به عنوان مثال در زمینه خودکشی پیش‌بینی کردیم برای کسانی که سابقه خودکشی دارند، اقدامات کنترلی و مشاوره‌ای انجام دهیم و با آنها ارتباط بگیریم. همچنین در نظر داریم که الگوهای کاربردی خودکشی مورد بحث قرار داده شده و تمهیدات خاصی برای مناطقی که در آنها آمار خودکشی بالا است، در نظر گرفته‌ایم. به عنوان مثال در برخی شهرها خودسوزی رایج است که این اقدامات کنترلی را برای این شهرها در نظر گرفته و مشخص کرده‌ایم که چه اقداماتی از سوی دانشگاه‌ها انجام شود و چه اقداماتی را بهزیستی انجام دهد. همچنین در بحث شادی، نشاط و رسانه با شورای معاونین صدا و سیما جلساتی داشتیم تا اقداماتی انجام شود که به سلامت روان مردم کمک کند.
وی همچنین گفت: در آخرین جلسه‌ای که با رهبر معظم انقلاب داشتیم؛ مطرح شد که برای هریک از این موضوعات شاخص تعیین کنیم و بر مبنای شاخص‌ها آنها را اندازه‌گیری کنیم تا بتوانیم وضعیت را به صورت آماری نشان دهیم. حال قرار شده این شاخص‌ها را هر دستگاهی برای خودش تعیین کند و ما بر مبنای آنها کار اندازه‌گیری را انجام دهیم. البته در موضوع سلامت روان این کار را در چهار مرحله در ۱۰ سال اخیر انجام داده‌ایم و می‌توانیم آن را در سال‌های آتی تکرار کرده و اندازه‌گیری کنیم. این مساله در ستاد آسیب‌ها مورد بحث قرار گرفت. از طرفی بحث آسیب‌های اجتماعی از موضوعاتی است که دانشگاه‌ها باید در جغرافیای خودشان به آن ورود جدی داشته باشند و امیدواریم که شورای اجتماعی استان‌ها و همچنین حوزه‌های مسوول، اقدامات جدی‌تری را در این بحث انجام دهند.
عقب‌ماندگی بیست‌ساله در آسیب‌های اجتماعی
ایازی با بیان اینکه متاسفانه در بحث آسیب‌های اجتماعی عقب‌ماندگی جدی داریم و مشکلات این بخش بسیار زیاد است، افزود: اگر بسیج همگانی دستگاه‌ها در این حوزه انجام شود، احتمال دارد بتوانیم عدد رشد آسیب‌ها را در برخی حوزه‌ها مانند اعتیاد، طلاق، کارتن‌خوابی، حاشیه نشینی و … متوقف کنیم. همچنین اگر نظام رفاه اجتماعی بتواند در بحث اشتغال، فقر و حاشیه‌نشینی کمک کند، احتمال اینکه بتوانیم برخی از آسیب‌هار ا کاهش دهیم، وجود دارد؛ در غیر این صورت حداکثر می‌توانیم آهنگ رشد آسیب‌های اجتماعی را کنترل کنیم که البته کار بسیار سختی است. حداقل ۲۰ سال عقب‌ماندگی در حوزه آسیب‌های اجتماعی داریم و زمان می‌برد تا بتوانیم آسیب‌ها را کنترل کرده و کاهش دهیم.
