اختلال بیش‌فعالی- نقص توجه (ADHD) از دوران کودکی (و حتی گاهی از شیرخوارگی) شروع می‌شود و دارای دو دسته علامت اصلی به شرح زیر است. البته هر کودک مبتلا دچار برخی و نه همه علایم زیر است:
۱- علایم بیش‌فعالی و تکانشگری (impulsivity). مثال: اغلب در حال حرکت‌اند، به طور نمونه اغلب در محل نشستن حرکت می‌کنند یا در حال حرکت دادن دست‌ها و پاها هستند؛ نمی‌توانند ایستادن در صف را برای رسیدن به نوبت خود تحمل کنند؛ نمی‌توانند بی سر و صدا مشغول بازی شوند؛ مکرراً محل نشستن خود را عوض می‌کنند؛ مکرراً صحبت دیگران را قطع می‌کنند؛ مکرراً پیش از پایان پرسش، شروع به پاسخ دادن می‌کنند؛ اغلب زیاد صحبت می‌کنند؛ در جاهای نامتناسب ممکن است در حال بالارفتن از وسایل یا جنب و جوش و دویدن باشند.
۲- علایم نقص توجه. مثال: فراموشکاری؛ کندی در اجرای تکالیف؛ ناتوانی در برنامه‌ریزی؛ گم کردن موضوع کلاس در حین تدریس آموزگار؛ بی‌نظمی.
این کودکان اغلب بسیار ناشکیبا هستند؛ در امتحانات کتبی، ممکن است به سرعت پاسخ به سؤالات را آغاز کنند اما تنها به چند پرسش اول امتحان اکتفا کنند؛ ممکن است در مهار خشم خود ناتوان باشند؛ پیشرفت تحصیلی کافی نداشته باشند؛ در اجرای وظایف خود اهمال کنند؛ تحمل ناکامی نداشته باشند؛ و روحیه‌ای متغیر نشان دهند.
